03.06.2013
Printer »»»
Azərbaycan hakimiyyətinin
yeritdiyi antimilli siyasət bütün sahələrdə olduğu kimi gənclərin taleyi ilə
bağlı məsələlərdə dərin mənfi izlər salır.
Hakimiyyət sözdə gənclərin problemlərinin həlli istiqamətində addımlar
atılması, onların sosial-iqtisadi həyat tərzinin yaxşılaşdırılmasını elan etsə
də, həqiqətdə Azərbaycan gəncliyinin vəziyyəti acınacaqlı olaraq qalır. Özünü
sosial varlıq kimi təsdiq edə bilməyən, cəmiyyətdə layiqli yer tutmaqdan məqsədyönlü şəkildə məhrum edilən övladlarımız,
ümidsizliyə, bədbinliyə qapılır və bəzən də intihara əl atırlar.
Heç kəsə sirr deyil ki, yüz
minlərlə gəncin xarici ölkələrə mühacirət etməsinin əsas səbəbi məhz omların
işsizlik, dövlət idarələrində rastlaşdığı bürokratik əngəllər, adi vətəndaş haqlarından
tutmuş siyasi hüquqlarının pozulması kimi ciddi faktorla bağlıdır. Hakim
partiya ətrafında birləşən bir qrup gəncdən başqa əksəriyyət gənclərimiz onun
gələcəyini bəri başdan kölgə altına salan, sıxıntı və məhrumiyyətlərə düçar
edən üzücü siyasətlə üz-üzə qalıb.
Vətəndaşlarımız bir
tərəfdən iqtisadi çətinlilərlə, gün çörəyinə möhtac qalmaqla üzləşirsə, digər
tərəfdən hakimiyyətdə təmsil olunma, sərbəst siyasi faliyyət, azad fikir
səsləndirmək, ölkənin ictimai-siyasi həyatında fəal iştirak etmək kimi
konstitusion hüquqlardan məhrum edilir və onla heç cür öz arzu və imkanlarını
gerçəkləşdirə bilmir. Bir qrup insanın həddən ziyadə varlanması, rüşvət və
korrupsiya yolu ilə milyonlar əldə etməsi fonunda gəncliyin məşəqqətli hayata
sürüklənməsi, əlbəttə onların şüurunda
sağalmaz mənəvi-psixoloji travmalar yaradı ki, bu da ölkədə vətəndaş
qarşıdurmasına, stabilliyin pozulmasına gətirib çıxara bilər
Gənclərlə bağlı vahid dövlət strategiyasının
olmaması, onların iş, təhsil, sağlamlıq kimi vacib məsələlərdə dövlət
qayğısından kənarda qalması göz önündədir və görünən odur ki, hakimiyyət bu
sahədə sözdən işə keçmək istəmir. Qubada, ismayıllıda, səlyanda, Bakının
ayrı-ayrı rayonlarında baş verən sosil narazılıqlar vətəndaşlarımızın necə ağır
həyat şəraitində yaşamasını və mövcud hakimiyyətdən narazılığını sübut edən
faktlardır. Təəssüf ki, hakimiyyət nümayəndələri bu sosial narazılıqlardan
düzgün nəticə çıxarmaq, vətəndaşların işlə təmin olunması istiqamətində addımlar
atmaq əvəzinə bu narazılıqların qarşısını polis zorakılığı, repressiya və işgəncələr
yolu ilə almağa çalışır.
Avtoritar rejimin yeritdiyi
sərt inzibati siyasətə etiraz edən gənclərimiz narkoman, xuliqan, polisə
itaətsizlik adı ilə həbsə atılır və onlar ömrünün gənclik anlaını həbs
həyatında keçirməli olurlar. Inanc sahibi olan bir qrup gənc oğlan və qızlaımız
dini duyğularının, vicdan və əqidələrinin tapdalanmasına dözməyib pikey və
mitinqlərə cəhd etsə də bunlar hakimiyyətin sərt təpkisi ilə qarşılanır və öz
hüquqları uğrunda mübarizəyə qoşulan vətəndaşlar döyülür, təhqir edilir, ələ
salınır, ağır cərimələr kəsilir və ya
zindanlara atılırlar.
Beynəlxalq təşkilatların
Azərbaycanda insan hüquq və azadlıqlarının pozulması, qanunun aliliyi
prinsipinə riayət edilməməsi, vətəndaşların mülkiyyət hüququna qəsd edilməsi,
gənclərin sosal fəlakətlərlə üz-üzə qalması, sərbəst toplaşma, söz, mətbuat və
fikir azadlıqlarının məhdudlaşdırılması ilə bağlı həyacan dolu hesabatlar
yaymasına baxmayaraq hakimiyyət yetkililəri bunlardan nəticə çıxarmaq istəmir
və vətəndaşlarımıza qarşı uzun illərdən bəri başladılan istismarçı siasətini
bir daha davam etdirirlər.
Təbii ki, bu neqativlər
gənclərin vətənə bağlılıq, işğal olunmuş torpaqlarımızın müdafiəsinə qalxmaq,
öz dövlətinə sədaqətlə xidmət etmək kimi vətənpərvərlik düşüncəsinə mənfi
təsirlər göstərir və onlar dəyişilmələrin
sonradan bütün cəmiyyət həyatını alt-üst edilməsinə səbəb olan radikal,
inqilabi yoluna üz qoyurlar.
ADP gənclər təşkilatının sədr
müavini
Azər
sadıxov
